Not known Facts About لوپوس بیماری صعب العلاج
Not known Facts About لوپوس بیماری صعب العلاج
Blog Article
به عنوان مثال داروهای ناپروکسن و ایبوپروفن که می توانند: التهاب را کاهش دهند.
لوپوس اریتماتوزیس سیستمیک، شایعترین نوع بیماری لوپوس است. بیماری خود ایمنی که در آن سلولهای سیستم ایمنی اشتباهاً به بافتهای خود حمله میکند و منجر به بروز التهاب و آسیب بافتی در ارگانهای درگیر میشود. این بیماری میتواند بر روی مفاصل، پوست، مغز، ریهها، کلیهها و رگهای خونی تأثیر بگذارد و بیمار با علائمی مانند مفصل درد، حساسیت و راش های پوستی و مشکلات مربوط به ارگان های داخلی رو به رو شود.
درد ناحیه سر یکی از علائم لوپوس است که باعث خستگی افراد میشود. سردرد مداوم فرد را به استراحت تشویق میکند. بنابراین از انجام کارهای روزمره بازمیماند.
از این رو شکستگی های کوچک در استخوان ایجاد می شوند و در نهایت، استخوان دچار شکستگی خواهد شد. این شرایط بیشتر برای مفاصل باسن اتفاق می افتد.
کم کاری تیروئید یکی از شایع ترین علائمی است که میتوان به بیماری لوپوس نسبت داد. جالب است بدانید که لوپوس و کم کاری تیروئید یک علت ایمونولوژیک دارند.
به همین دلیل است که لوپوس بر بعضی از ارگان ها تاثیر می گذارد و بر بعضی دیگر تاثیری ندارد.
با آزمایش ادرار میتوان میزان پروتئین یا گلبولهای قرمز خون را تعیین کرد.
این آزمایش شامل آزمایشات خون و ادرار است، که بطور منظم انجام می شود تا هر گونه مشکل ناشی از لوپوس یا درمان دارویی به سرعت شناسایی شود. یک آزمایش ساده ادرار می تواند نشان دهد که آیا پروتئین یا خون در ادرار وجود دارد یا خیر. این آزمایش می تواند به پزشکان در تشخیص مشکل کلیه ها در مراحل اولیه کمک کند.
دکتر الیویا در نهایت گفت: “افراد مبتلا باید تحت نظر روماتولوژیست باشند.” پیشگیری از عوارض لوپوس بسیار آسان تر از درمان آن است.
قطع مصرف سیگار و کاهش وزن نیز منجر به نتایج بسیار بهتری می شود. بیماری لوپوس بارداری همچنین ورزش منظم به سلامتی مفصل و کاهش وزن کمک می کند.
ایجاد برخی تغییرات در سبک زندگی می تواند به بهبود عوارض بیماری لوپوس کمک کند. بیشترین خطر ناشی از این بیماری، بروز بیماری های قلبی عروقی است و به همین دلیل پزشکان توصیه می کنند که یک رژیم غذایی سالم متناسب برای سلامت قلبتان داشته باشید.
پردنیزون و سایر انواع کورتیکواستروئیدها میتوانند با التهاب لوپوس مقابله کنند.
نژاد: هر فردی با هر زمینه نژادی ممکن است به لوپوس مبتلا شود؛ اما افراد رنگین پوست به نسبت سفید پوست ها، دو تا سه برابر بیشتر در معرض خطر هستند.
این روش موثر است؛ زیرا حتی وقتی که هیچ علامتی در فرد مشاهده نمی شود، باز هم می توان بیماری را تشخیص داد.